Bezdirme Hukuku

Dünyanın en etkin hukuk türlerinden biridir…
Doğurgan bir bezdiriciliğe sahiptir…
Darbecilerin favorisidir…
Kimi zaman askerin, kimi zaman da sivilin elindedir…
Başlıca amacı, hak aramaya yelteneni anında bezdirmektir…
Yazılı değildir ancak maddeleri asla unutulmaz, eksilmez…
Varlığını sürdürmesi, bezdirici insanlar kadar, bezginlik arayanlara da bağlıdır…
Yıkıcı yaratıcılığa açıktır…
Ötekileştirdiğini hedefe oturtmak, vazgeçilmez ilkelerindendir...
Genetik şifreye işleme hızı süpersoniktir…
Güvenilir hukuk sistemlerini, güvenilmez hukukçuyla aşar…
Yuvarlak sözlerle ifade edilir ancak sonuçları keskindir…
Hukukun hülleyle harmanlandığı toplumlarda köklenir…
Eğitim almayı gerektirmez, art niyete bağlı öğrenilebilir…
Tarihin bütün hukuk anlayışlarından baskındır, Roma Hukuku bile onun yanında tutunamaz…
Anlatıldığında değil de, başa geldiğinde tam anlaşılır…
Töreye, aşirete sımsıkı bağlıdır…
Bezdirme Hukuku’nun yöntemlerinden bazıları şöyle sıralanabilir:
Adaletten zaman aşırmak…
Delilleri zayıf bırakmak, karartmak…
İstenmeyen dosyaları arşivde ıslatmak, fareye yedirmek, kuş gibi kanatlandırıp uçurmak…
Bazen sanığın, bazen tanığın adresini şaşırmak…
Benzinsizlikten mahkemeye sanık nakledememek…
Göze batanı gözden çıkarmak…
Davaları Anadolu turnesine çıkarmak…
İşlenmemiş suçları işlenmiş saymak…
Bezdirenin ayıbını her daim görmezden gelmek…
Kararsızlığı pekiştirmek için alâkasız davaları birleştirmek…
Sabır taşırmak…
Özel hayatı internette genelleştirmek…
Çözüm yollarını, çıkmaz sokağa döndürmek…
Gerçeği eğip bükmek…
Toptan yapılan haksızlıkları, tek tek açılan davalarla ortadan kaldırmak…
İzinsiz dinleme girdabı yaratmak…
Çuvallayınca susmak, sinmek, gündem değiştirmek…
Örgütlü suçu seçmeli hale getirmek…
Resmi bezdiricileri terfi ettirmek, parlamentoya sokmak …
Dava dosyalarını balon gibi şişirmek…
Tepki verecek kamuoyu unsurlarını birbirine düşürmek…
Kasıtlı yanlışlıkları “sehven” adıyla anmak…
Hak arayanları tenis topuna çevirmek…
Dokunulmazlıklar sayesinde kutsal suçlular yaratmak…
Muhalife dokunmadan edememek…
Vicdan sahiplerini suçlamaya boğmak…
Bir bezgini diğerine kırdırmak…
Apaçık suçlulardan gizli tanıklar yaratmak…
İnsan haklarını her fırsatta gagalamak…
Yargılamayı ağırdan almak…
İnfazı aceleye getirmek…
Yeni defterler okunmasın diye eski defterleri karıştırmak, sonuçsuz davalar açmak…
Tele böcek beslemek…
Gözü açık, terazisiz adalet heykeli tasarlamak…
Korkulu bakış modası yaratmak...
Ve akla gelmedik birçok uygulama için kafa yormak…
İşte Bezdirme Hukuku kabaca böyle bir şeydir ama şükürler olsun ki Türkiye’de hiçbir dönem uygulanmamıştır…

Ali Sefünç